دادخواهي

دادخواهي عبارت از mechanism   يا راهکاري  است که در سراسر گيتي توسط سازمان هاي مدني، فعالان امور اجتماعي و حتي خود سياستگزاران  درجهت تأثيرگذاري در سياست هاي به کار مي رود. سياست (Policy) عبارت از پلانها، سلسله اقدامات يا مجموعهء مقرراتي است که نهاد هاي دولتي، بخش خصوصي و ديگر سازمان ها جهت تعيين و نفوذ بر تصميم ها و طرز العمل ها اتخاذ مي کند. دادخواهي، شيوه  يا ابزاري براي پاسخگويي به مشکلاتي است که جهت رفع آن برنامه هاي ديگر موجود است. دادخواهي  روند دقيق نفوذگذاري بر آناني است که سياست ها را تعيين مي کنند.  دادخواهي هميشه: 1.  به تمام انواع تبيعض پاسخ مي گويد 2.  معيشت تعداد چشمگير مردم را بهبود مي بخشد 3.  سياستگزاران و مجريان را در تمام سطوح مورد هدف قرار مي دهد 4.  ريشه در تجربيات ساحوي و ارزش هاي اساسي سازمان دارد 5.  ظرفيت "کمک به خود" مردم را بالا مي برد 6.  روند عرضه خدمات را سرعت مي بخشد برداشت هايي از دادخواهي: "دادخواهي يعني تأثيرگذاري بر تصميمگيران. شمار زيادي  بر اين باور اند  که دادخواهي يعني  فرياد کشيدن تند  و روياروي است ، در حاليکه يکي از الزامات دادخواهي اين است که نبايد منجر به رويارويي تند شود. دادخواهي خيلي وسيعتر از آن است که تا به حال تصور رفته است." "دادخواهي يک روند آگاهانه  است که از عمکرد هاي سنجيده شده تشکيل مي شود. بنابراين هنگام ساختن راهبرد (strategy) هاي دادخواهي بايد در نظر داشت که بر چه کساني مي خواهيم تأثير  بگذاريم و چه چيزي  را مي خواهيم تغيير دهيم". دادخواهي يک راهبرد نسبتاً نو براي سازمان ها و نهاد هاست. اکنون سازمان هاي جهاني توسعه در برنامه هاي کاري شان دادخواهي را شامل ساخته اند و مهارت ها و تجربه هاي ارزشمند نو يني راکسب کرده اند".